poniedziałek, 26 stycznia 2015

Lec

Czasem nagle czujesz, że coś na ciebie patrzy. I musisz się zatrzymać na krótszą lub dłuższą chwilę.
Dlatego między innymi tak kocham moją pracę.
Oto wiersz Stanisława Jerzego Leca:

Ludzie w sobie koczują
i mają oczy nomadów.
Nawet ci, co wpuścili korzenie
we własne ściany i krzesła.

8 komentarzy:

  1. Jesteś szczęściarą.
    W kategorii "praca".
    Zazdraszczam jak nie wiem co.

    P.S. Jak szlachetne zdrowie?
    :*

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. W kategorii zdrowie odnotowuję poprawę :)
      Muszę sił na nowo nabrać.
      :*

      Usuń
  2. I cóż rzec na taki Lec? Raczej się zamyślić, niż zagadać...

    PS. Aniu, spóźnione całusy w piękny nos uroczej Lu. A i Czarlikowi pogłasków nie szczędź przy okazji. :)

    :*

    OdpowiedzUsuń
  3. Koczuję w sobie! To prawda:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. I w drugim człowieku - ja bardziej tak to czytam...:)

      Usuń