poniedziałek, 6 czerwca 2016

słabe linie

zatrzymać się
na jakiś czas

tak aby czas
zatrzymał się na mnie

by odbić na nim ślady moich
piąstek

którymi zasłaniam
słabe linie życia

9 komentarzy:

  1. Odpowiedzi
    1. Myślę czasem, czy uda mi się napisać tak wymowny, żeby powiedzieć dokładnie to, co chciałam. Czasem z wyjściowej metafory, która miała coś oddać, wychodzi znaczenie uciekające w bok, albo w dal. Może to normalne. Nie wiem, czy to dobrze.

      Usuń
    2. Jak dla mnie normalne, a czy dobre?... Moja mistrzyni foto, zawsze mówi, że zdjęcie powinno pokazywać to co autor chce pokazać, ale poezja, to nie fotografia i tutaj, ja akurat lubię tę dowolność interpretacji... :). To jest w poezji piękne, że wiersze żyją własnym życie, gdy tylko się je opublikuje... Ale trudne. To jak dorastanie dzieci ;).

      Usuń
    3. Trudne. Czasami ma się odruch buntu :)

      Usuń
  2. A czas ani myśli się zatrzymać....wzruszyłam się.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Może człowiek kuli się i zwija, żeby pokonać tę linearność? Albo po to zasypia?

      Usuń
  3. Zasmucił mnie ten wiersz !

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wiem, że jest smutny. Ale on oddaje pewną "kumulację". Przeważnie widzę piękno świata.
      A w ogóle - to dobrze, że można pisać wiersze.

      Usuń