Science

Młodsza pokazała mi kartkę z tekstem zadań egzaminacyjnych z Fizyki Materii Skondensowanej. Nie spodziewałam się, że może mnie to tak pobudzić około godziny drugiej w nocy.

Otóż, Proszę Państwa, są to zadania z treścią.
Było coś takiego, kiedyś, pamiętam. O pociągu jadącym z punktu a do punktu b. Albo o tym, że Jaś kupił pięć jabłek i dwie gruszki.

Tu jest prawie tak samo, choć jednak inaczej.
Sam początek wydaje się dość łagodnie wprowadzać w materię (skondensowaną zresztą):
"Pewien duży kawałek metalu....."

Dalej jednak robi się sensacyjnie. I pomijam już takie banały, jak poziom Fermiego, zasada ekwipartycji energii czy rozszczepienie pierwszej linii w serii Lymana oraz wiele innych ciekawostek. Gorąco robi się przy takich kwestiach, jak "studnia kwantowa" oraz "ciężka dziura (heavy hole)".
Jak w powieści grozy!
Potem pojawia się "rozkład". I to niejeden. Pierwszy jest dziełem Fermiego-Diraca (działali we dwóch), drugi Bolzmana.
Ale "półprzewodnik zdegenerowany"? Takie rzeczy?
Czy miał z tym coś wspólnego "niezerowy element macierzowy"?
Czy może zawinił "operator rzutu momentu pędu"?
Niepokojąco brzmi zwłaszcza "rozszczepienie stanu (...) w pierwszym rzędzie rachunku zaburzeń".
I nie dajmy zamydlić sobie oczu dwuwymiarową symetrią kryształu!

Przy tym wszystkim najpiękniej wyglądał tekst pogrubioną czcionką na samej górze:
"!!!TEN DOKUMENT MA DWIE STRONY!!!" 

PS. Rybeńko, zakładam, że dla Ciebie jako inżyniera to wszystko jest zupełnie proste:)