Buddyjskie współistnienie przeciwieństw. Dla nas to nie jest łatwe, żyjemy w kulturze dychotomii i różnic. Ale może przeczuwamy, że coś jest na rzeczy, gdy orientujemy się, że ogarniamy tylko promil promila promila rzeczywistości, a może jeszcze o wiele mniej, może tylko coś nieskończenie małego. Coś nieskończenie małego gdzieś tam spotyka się z czymś nieskończenie nieskończonym. Bo z niego pochodzi i o nim myśli; i nie myślę tu religijnie, choć antropologia twierdzi, że zastanawianie się nad takimi rzeczami właśnie jest podstawą religijności. Buddysci zapewne w zetknięciu nieskończenie małego z nieskończenie wielkim widzą ten paradoks, o którym piszesz. A tak naprawdę cały ten paradoks i w ogóle wszystko, to tylko ciurkanie neuroprzekaznikowów w tej galaretce w czaszkach pewnych dwunoznych ssaków. Nic nie wiem.
Myślę, że to samo się jakoś dzieje, to zastanawianie. Nie da się temu zapobiec, ani do tego zmusić. Myśli biegną, kędy chcą, jak w łacińskim przysłowiu.
Na szczęście zazwyczaj popołudnia i wieczory są lepsze niż przedpołudnia. Jak już dam się wessać porannej beznadziei, to jest trudno. Bo czasem się udaje od razu wkręcić w pracę, to też pomaga. Uśmiecham się do Ciebie też :)
Tak mi się głupio skojarzyło...Im bardziej Puchatek zaglądał do środka, tym bardziej Prosiaczka tam nie było.... Jak najwięcej tych dobrych uczuć i zdarzeń Aniu! Uśmiecham się ciepło :)
Aniu napiszę ci to co mi piszą dobrzy ludzie, za dużo, za ciężko, za intensywnie!!! musisz nauczyć się odpoczywać i odpuszczać... sinusoida musi być łagodniejsza, bez wychyłów, bo potem pustka.
"Pustka jest pełnią,
OdpowiedzUsuńpełnia jest pustką."
Gdzieś przeczytałam i do dziś nie pojmuję. Może Ty?
Buddyjskie współistnienie przeciwieństw. Dla nas to nie jest łatwe, żyjemy w kulturze dychotomii i różnic. Ale może przeczuwamy, że coś jest na rzeczy, gdy orientujemy się, że ogarniamy tylko promil promila promila rzeczywistości, a może jeszcze o wiele mniej, może tylko coś nieskończenie małego. Coś nieskończenie małego gdzieś tam spotyka się z czymś nieskończenie nieskończonym. Bo z niego pochodzi i o nim myśli; i nie myślę tu religijnie, choć antropologia twierdzi, że zastanawianie się nad takimi rzeczami właśnie jest podstawą religijności. Buddysci zapewne w zetknięciu nieskończenie małego z nieskończenie wielkim widzą ten paradoks, o którym piszesz.
UsuńA tak naprawdę cały ten paradoks i w ogóle wszystko, to tylko ciurkanie neuroprzekaznikowów w tej galaretce w czaszkach pewnych dwunoznych ssaków.
Nic nie wiem.
Zastanawiam się czy należy się zastanawiać, bo przecież trwamy chwilę, ogarniamy tak niewiele, może siedźmy sobie w naszym mikroświecie.
OdpowiedzUsuńMyślę, że to samo się jakoś dzieje, to zastanawianie. Nie da się temu zapobiec, ani do tego zmusić. Myśli biegną, kędy chcą, jak w łacińskim przysłowiu.
UsuńPodobno natura nie lubi próżni
OdpowiedzUsuńWiem. Coś tam zawsze włazi. Ale pustka to niekoniecznie próżnia.
UsuńNa mnie sierpień działa podobnie, później taki będzie luty. Uśmiechy posyłam.
OdpowiedzUsuńNa szczęście zazwyczaj popołudnia i wieczory są lepsze niż przedpołudnia. Jak już dam się wessać porannej beznadziei, to jest trudno. Bo czasem się udaje od razu wkręcić w pracę, to też pomaga. Uśmiecham się do Ciebie też :)
Usuńmam jeszcz trzy tygodnie wakacji, pocieszam się, że później będzie lepiej...
UsuńMimo dobrych uczuć i zdarzeń, które jednak są. Na szczęście.
OdpowiedzUsuńDużo bólu jest w pustce.
To prawda.
UsuńTak mi się głupio skojarzyło...Im bardziej Puchatek zaglądał do środka, tym bardziej Prosiaczka tam nie było....
OdpowiedzUsuńJak najwięcej tych dobrych uczuć i zdarzeń Aniu!
Uśmiecham się ciepło :)
Czyli według Puchatka cała terapia na darmo ;)
UsuńPrzepraszam, wiem, to poważne sprawy
Usuń😘😘😘
Nie, no, wszystko ok :)
UsuńAniu napiszę ci to co mi piszą dobrzy ludzie, za dużo, za ciężko, za intensywnie!!! musisz nauczyć się odpoczywać i odpuszczać... sinusoida musi być łagodniejsza, bez wychyłów, bo potem pustka.
OdpowiedzUsuńWiem. Od zawsze mam, że przed nerwicą i depresją uciekam w zadania, ekscytujące projekty, ostatecznie w ciężką pracę. Odpoczywać się boję...
UsuńOj. Też tak mam, ostatnio nawet często...
OdpowiedzUsuńTo niedobrze jest.
Usuń♥
OdpowiedzUsuń:*
Usuń