Urodziny

Wczoraj spędziłam wieczór z córką młodszą, co nie zdarza się często, bo mieszka osobno już dość dawno. Musiałam jej coś zawieźć, co przyszło pocztą tutaj, a poza tym pobyć - Matylda ma kompresyjne złamanie kręgosłupa - kręgu TH 9 i zanim wstanie, musi mieć założony gorset, po położeniu się trzeba go zdjąć, a sama nie może tego zrobić, zresztą ja też ledwo dałam radę. Jej chłopak dzielnie sobie z tym wszystkim radzi, ale czasem musi wyjść, więc się przydałam.
Nie pisałam o tym, ale teraz moi rodzice już wiedzą, więc mogę.
Tak to jest, że bałam się przestraszyć mamę. Gdzieś mam wdrukowany lęk, że się przestraszy, mam w oczach jej reakcję i boję się tego. Może niesłusznie, ale może po prostu mam problem ze znoszeniem cudzych trudnych uczuć, tak by po prostu przy nich być - chciałabym raczej natychmiast coś zrobić, żeby minęły, coś poradzić, usunąć ich przyczynę. A to pewnie nie jest dobre, choć może w pojedynczych konkretnych przypadkach się przydaje. Ale raczej trzeba być z.

A córeczka ma być w gorsecie dwa miesiące, już jest prawie trzy tygodnie, ma się zrosnąć bez śladu.
A dziś - kończy 25 lat.
Moja Matylda.