A teraz

Z Bytomia do Katowic, potem pociągiem do Warszawy, potem metrem, potem kawałek autobusem i już wchodzę w zapach i zieleń. Na osiedlu czas jaśminów i róż - jaśminów jak róże i róż jak jaśminy. Różowe też są. I trochę piwonii.
Odebrałam od Mirki Lu, kupiłam czereśnie i nektarynkę.
I jestem w ciszy.
Tak dużo emocji w tych dniach. A po wczorajszym oglądaniu projektów przygotowanych przez studentów, do późnego wieczora, i ostatnich zajęciach tegorocznych dzisiaj - czuję, że prawie tych emocji nie mieszczę. Chciało mi się rozpłakać; nie do końca wiem, dlaczego. To znaczy, trochę wiem. Bo czuję się i słaba, i silna, jakbym chodziła po grani, a po dwóch stronach widziała: po jednej siłę i radość, po drugiej słabość, ból i smutek.
Ułożę, pomieszczę, będę budować na obu.
A teraz kwiaty.