Było pięknie

Naprawdę było pięknie.
Wieczór autorski udał się nadzwyczajnie, choć jeszcze dwie godziny przed byłam gotowa rozpłakać się i zdezerterować, sądziłam bowiem, że pomylę się, zaplączę, zapomnę języka w gębie albo coś... No i zaplątałam się tylko raz i to nie za mocno. Bo to debiut był mój - prowadziłam spotkanie autorskie. Trzeba było zadbać, żeby publiczność nie była zawiedziona, żeby w jasny sposób opowiedzieć jej o książce. I żeby autor mógł w rozmowie powiedzieć ważne rzeczy o swoich wierszach. W opanowaniu stresu pomagała mi świadomość, że to nie o mnie chodzi, że tak jak przy wydawaniu książek, mam być rodzajem medium, pośrednikiem między poetą a czytelnikami. To jest ważne i pozwala się naprawdę ogarnąć. No i fakt, że jednak sporą część spotkania zajęło czytanie wierszy przez Adama Ferencego - to znakomity aktor i robił to wspaniale. To też bardzo pomagało! Bo co bym nie zrobiła - takie czytanie przyćmi każdą moją nieudolność ;)
Było mnóstwo ludzi, a po części oficjalnej ja także dostałam wiele gratulacji za prowadzenie spotkania (może ludzie po prostu chcieli być dla mnie  mili - tak sobie Ania M. tłumaczyła, nie chcąc uwierzyć, że jednak się udało :) Przyszli znajomi, których dawno nie widziałam, a chciałam zobaczyć, przyszła moja kochana sąsiadka w dołu (pozdrawiam i dziękuję, sąsiadko!).
A potem z autorem, żoną autora i dwójką znajomych poszliśmy napić się wina - siedzieliśmy prawie do północy na Placu Zamkowym, przy dźwiękach muzyki i zegara na wieży zamkowej.
To był bardzo dobry wieczór.

No i miałam bardzo fajny kapelusz :)))