Wiem...

Wiem, że bywają większe problemy. Że bywają inne problemy.
Ale gorsze samopoczucie mojej kotki wypełnia mnie od środka, a jednocześnie ściska, jak za ciasna zbroja. Jakby świat rozpierzchał się w popłochu ode mnie, takiej ściśniętej, i zostawiał warstwę zimnej próżni.
Kotka może jutro być całkiem zdrowa.
Jeśli nie - jutro będziemy diagnozować, dziś lekarz odradził; jest tylko dyżur, żadnych badań nie da się zrobić, a skoro kotka pije i sika, można poczekać, zamiast iść dwa razy.

Mąż mówi, że powinnam się zastanowić, bo tak silna moja reakcja świadczy o jakimś głębszym moim problemie.

Byłam na spotkaniu ze wspaniałymi dziewczynami, ale nie mogłam złapać beztroskiej radości.
Dzwoniłam do domu, pytając o kota, aż mąż mi przypomniał, że w poniedziałek idzie na operację zaćmy.

Nie lubię siebie takiej.
Osa chyba też nie - inaczej by mnie nie użądliła....