rozpoznanie chyba optymistyczne

to się dzieje gdzieś w połowie drogi.
w przepisaniu na sen - to moment, od którego historia jest zapamiętana.
gdzieś pod spodem jest poczucie absolutnej akceptacji i absolutnego wtulenia.
ktoś mnie tam kocha.
potem zaczynam czuć granicę, gdzie sen zahacza o świadomość, i od tego momentu wiem, że musi być inaczej; że zostanę odrzucona.
gdy tak się już staje, zaczynam się budzić.
to taka klisza, choć aktorzy na niej się zmieniają.
poczułam dziś mocno, że to zawsze jestem ja sama.
ja sama - z podziałem na role.

rozpoznanie jest chyba optymistyczne.
muszę tylko zaufać tej Ani M., która kocha Anię M.