Taki wtorek

To był piękny, jasny wtorek. Słoneczny.
Krążyłam od drukarni do hurtowni, od księgarni do Instytutu Kultury UW, potem dalej. Dużo piechotą. Miałam słońce w kościach, naprawdę, czułam je :)
Zwolniłam do druku almanach na ursynowski festiwal twórczości amatorskiej (UCZTA) - to już trzecia edycja. To dobrze, że się dzieje. Ludziom się chce chcieć, spotykać się. Dzielnica Ursynów jak co roku ładnie się angażuje, finansując tę imprezę. Dom Sztuki daje miejsce i pomoc. W piątek wieczorem wernisaż prac plastycznych różnego rodzaju; ja też powieszę parę swoich obrazków.

Zawiozłam do księgarni Liber przy UW książki z serii Tangere - już zaczyna się powoli studenckie wzmożenie, w księgarniach ruch. Jakby ktoś chciał kupić, to tam wszystkie tomy są i uśmiechają się do potencjalnych czytelników.

Załatwiałam różne sprawy zawodowe - a jednocześnie czułam się jakoś radośnie. Jakby jesień była rodzajem wiosny. W pewnym sensie jest. Zaczynają się nowe etapy dla uczniów, studentów, czytelników. Łatwo się pod to emocjonalnie podłączyć. To też sezon dyni, późnych słodkich śliwek węgierek, a na niektóre gatunki jabłek dopiero przyjdzie czas. Sezon robienia wina - tata mój tym się teraz między innymi zajmuje. A rocznik 2015 zawędrował już cały do butelek. To bardzo dobry rocznik, najlepszy, jaki pamiętam.

A jeszcze bawiłam się dziś w księgową - właśnie spędziłam sporo wieczornego czasu na obliczaniu przychodów i rozchodów, a nawet pierwszy raz własnoręcznie obliczyłam podatek dochodowy, jaki muszę odprowadzić, na podstawie wcześniej zawartej umowy o dzieło. Och! Mogę być z siebie dumna? Wiem, że to może łatwe, ale cieszę się jak dziecko. Nie sądziłam, że takie rzeczy mogą mnie bawić :)

Dobrze, że jest czasem taki wtorek.