Proch i pył

Kiedyś, kilkanaście miesięcy temu, zajrzałam do internetowego sklepiku.
Nazywał się "Kanciapa" i został założony przez Joannę znaną powszechnie jako Chustka.
O razu wpadły mi oko dwie szamotowe gąski - wiedziałam, że nie należy ich rozdzielać, i dlatego zamówiłam obie.
Figurki w rzeczywistości okazały się jeszcze ładniejsze niż na zdjęciu.
Oto one.

A pustka - myślę - jest jak kamyk. Jak grudka gliny, którą obracamy w dłoniach, coś najbardziej obcego z obcych, jak proch i pył.

Warto może nosić ją przy sobie, by pamiętać, że ogromnej większości świata nigdy nie poznamy, że nie znajdziemy słów, by go opisać, i myśli, by pomyśleć.

I jeszcze warto pamiętać, że najdalszy obcy mieszka
w nas samych.