niedziela, 31 marca 2013

Pod bielą

Pod białą bielą
niecierpliwy sen.
Czy możemy
jeszcze poczekać?

26 komentarzy:

  1. nawet musimy...ale po co czekać tu tez można żyć!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wiem. Żyję. Chodzi mi o ten ruch podskórny, który wszędzie się już czuje - jakby coś nie mogło się urodzić. Zastanawiam się, jak to zmienia nasze widzenie świata.

      Usuń
    2. ja jako umysł ścisły.. wyobraziłam sobie te robaki co żyją pod skórą. można wyguglować obrazy...

      Usuń
    3. Ostre > jesteś niemożliwa :)))

      Usuń
    4. Robaki pod skórą na pewno zmieniają obraz świata :))))

      Usuń
  2. Wiosna przenoszona.
    Film z długimi powolnymi ujęciami.
    Najbardziej się obawiam gwałtownego przyspieszenia akcji, czyli skoku w lato, bez przygotowania.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ciekawe, czy można się do tego mentalnie przygotować.

      Usuń
    2. ja jestem gotowa na wszystko, tylko nie na to co tu i teraz :((((

      Usuń
    3. Gotowa na wszystko... :)
      Viki, ja nie chcę na przykład powodzi ani najazdu kosmitów, nie....

      Usuń
  3. To nie żadne robaki, tylko duch chce się obudzić i przejawić. Duch tkwi w głębi duszy i jest sednem człowieka, w zasadzie jest tym człowiekiem, który zmartwychwstał, czyli się obudził ze śmiertelnego snu.
    I.

    OdpowiedzUsuń
  4. Poczytałabym jeszcze, ale mój duch chce z książką do łóżeczka( z laptopem nie sypiam...).
    Zajrzę tu jutro, jeśli można. Ale najpierw muszę zaliczyć trzecie piętro z dwoma psami. Dobranoc, duchu- poczwarko.
    I.

    OdpowiedzUsuń
  5. Im większy dół, tym wyższa górka, moja życiowa sinusoida tak ma, więc wiosna tego roku będzie przewspaniała! Jeśli rozumiesz o co mi chodzi :)

    OdpowiedzUsuń
  6. czekajmy i trwajmy :)
    byle do wiosny ;PPP
    ale koniecznie mokrego dyngusa

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dyngusa kontestuję ;)

      Usuń
    2. Oooo, Z taką postawą i nastawieniem, to zapewne wielu panów marzy o tym, zeby oblewając choć namiastkę uśmiechu zobaczyć;))))

      Usuń
    3. Wystarczy, jak ze spaceru z psem wrócę w mokrych butach :)))

      Usuń
    4. Chociaż tyle radochy;)))

      Usuń
  7. Ja też czuję cały czas niecierpliwość wiszącą w powietrzu. I wśród ludzi, i wśród przyrody, a szczególnie ptaków. Ale ten zimowy krajobraz też właściwie jest ładny, cieszmy się z tego, co jest.

    OdpowiedzUsuń