Buty

Kupiłam buty.

Upierałam się, że stare są jeszcze dobre.
Każdy trzyma się w jednym kawałku, a podeszwy stanowią zwartą całość z pozostałą częścią. I nie ma w nich ani jednej dziury na wylot.
Wszakże mąż stwierdził, że nigdzie się już ze mną nie uda, jeśli je włożę, albo co najmniej nie przyzna się, że jest moim mężem.
Cóż, na to poświęcenie byłam gotowa.
Na urodziny Ani udało mi się wejść w starych, bowiem nie wychodziliśmy z domu razem, a ja wykpiłam się opowieścią, że wygarnąwszy z szafy kilka sztuk obuwia, uznałam że wszystkie są nie do pary. Opowieść zresztą była całkowicie prawdziwa.

Te pojedyncze buty mają gdzieś swoją drugą połówkę, ale ja - cóż - mam bałagan.
Wszystkie zresztą są starsze od Aktualnie Używanych.

Ale kupiłam buty.

Leżą w pudełku i dojrzewają.
Najpierw będę omijać je nieufnie,
potem obwącham z bliska.
Aż w końcu oswoję.

PS. zdjęcie na prośbę Schroni.
Buty jak buty, na co dzień do spodni. A ja zawsze chodzę w spodniach :) Tyle że jakość musi być porządna, bo nie chcę za kolejne trzy lata znowu słuchać marudzenia, że mam kupić sobie nowe buty ;)))