Powróciłam

Powróciłam. Jeszcze nie do końca ogarnięta.
Zajęcia zostały przeprowadzone. Co prawda na pierwszych z wrażenia odebrało mi język oraz myśl (co, mam nadzieję, nie rzucało się zbyt mocno w oczy), obie te potrzebne rzeczy raczyły do mnie jednak powrócić, zanim zabrałam się za trzy kolejne zajęcia.
Spotkałam się z wielką życzliwością. Zarówno ze strony studentów, jak i kadry, a czar i ciepło pań z dziekanatu mogłyby rozbroić nawet arsenał broni średniej wielkości państwa. Warunki rewelacyjne, także noclegowe w budynku uczelni, i poczułam się tam u siebie. Bytom jest ładny. Dostałam też namiary na miejsca, gdzie można niedrogo i smacznie zjeść.
Jazda pociągiem pendolino jest na tyle krótka, by się nie zmęczyć, a na tyle długa, by zdążyć popracować (a ja bardzo lubię pracować w pociągu), bilety kupowane z wyprzedzeniem są zaś niedrogie. Notabene - uczelnia zwraca koszt podróży.
No i zobaczymy, jak będzie. Liczę na to, że się rozkręcę i wdrożę, tak że będę uczyć studentów coraz lepiej i wydajniej. Aż może kiedyś będę w stanie powiedzieć sobie, że robię to tak jak trzeba, bez zmagania się z moją "małą wewnętrzną sabotażystką", tą cząstką mnie, która lubi coś zrobić tak, by narażać się na przegraną, bo tak się przyzwyczaiła i tak jej "coś" każe. Żeby móc sobie samej później powiedzieć: "jestem...". Ale nie. Nie będę tego powtarzać własnych inwektyw pod własnym adresem, bo po co. Raczej dam z siebie wszystko, by sprostać.
I dziękuję wszystkim za dobre myśli i wyrazy wsparcia. Bardzo dużo mi to dało.
Teraz siadam do roboty, bo mam na jutro skończyć redagowanie bardzo fajnej książki dla CSW.
Dziękuję, dziękuję, dziękuję!