Przez chwilę

- Wszystko w porządku?
- Tak. Robię zdjęcia - uniosłam do góry BMA.
- Bo myślałem, że pani przysnęła.

Odprowadziłam do ulicy Mirkę, której wręczyłam cztery ufarbowane w cebulaku jajka. Na ogół dawałam jej mój (a właściwie pożyczony kiedyś od niej) koszyczek, tym razem jednak nie mogłam go odnaleźć.
Wracając, przycupnęłam przy dmuchawcu, potem przy tulipanie, który nie wiedzieć czemu najpierw wzięłam za mak. Na niewielkiej skarpie usiadłam na nagrzanej ziemi i oparłam się o ścianę bloku. W wyciągniętym dresie, z zamyślonym psem u boku dobrze aspirowałam do statusu włóczęgi.

Może nawet przez chwilę poczułam się tak, jakbym wędrowała suchą ścieżką wśród dzikich pól, mając przed sobą i za sobą długie godziny grających cykad i falujące na horyzoncie powietrze.

Dobrych, spokojnych, szczęśliwych świąt życzę Wam Kochani.