Warto

Rok temu, w pierwszym wpisie na tym blogu, opisałam moje peregrynacje narodzinowe - za granice gminy i powiatu. Już wtedy, widać, byłam duchem niespokojnym a wybrednym.
Dziś z samego rana dostałam relację z drugiej strony...  brzucha?

 Ja Twoje pojawienie się na świecie pamiętam tak: Był mroźny, sobotni wieczór 11 lutego 1967 r. kiedy to zaczęłaś dawać pierwsze sygnały o swoim zamiarze przyjścia na świat. Trzeba więc było udać się do wsi gdzie mieściła się izba porodowa. Szczęśliwie nasz znajomy, jako jeden z nielicznych był szczęśliwym posiadaczem samochodu marki Syrena 104. Tym to pojazdem udaliśmy się zaśnieżonymi drogami do Barcian. Tam doświadczona Pani Położna stwierdziła, że jest problem i ona sobie z nim nie poradzi. Wspomnianym wehikułem udaliśmy się do Kętrzyna, gdzie uczeni w medycynie mężowie potwierdzili diagnozę Pani Położnej i ku naszej rozpaczy stwierdzili, że także sobie nie poradzą oraz, że trzeba nas wysłać do Giżycka. Rzeczywiście tam dali sobie radę i nazajutrz w niedzielę pojawiłaś się ku naszej radości na tym świecie, dając o sobie znać wielkim wrzaskiem. 

W liście tym pozwoliłam sobie poprawić jedynie datę, albowiem zdecydowanie nie odbyło się to w roku 1067....
Choć w gruncie rzeczy, co za różnica.

I jeszcze:

Szkoda, że tego szampana (wina musującego) nie możemy wypić razem. Technika na to jeszcze nie pozwala...

A Malinka, jak wiadomo, wszystko musi skontrolować i zatwierdzić.

A więc 46 lat temu przyszłam.
Na świat.
Było warto.