Z dnia na dzień

Wczoraj przyszła Starsza i wyrwała mnie z trwającej od paru dni imprezy pod tytułem przygotowanie do lądowania kosmitów..., e..., to znaczy do wymiany kaloryferów.

Zabrała mnie na otwarcie Salonu Kosmetycznego prowadzonego przez jej znajomą; więcej o nim można znaleźć tu.
To był bardzo miło spędzony wieczór, cieszę się, że poszłam.
Jedliście kiedyś tort z kremem lawendowym?
Jest bardzo dobry i smakuje zupełnie inaczej niż....  pachnie. I  dobrze ;)

Pani doktor medycyny estetycznej, która będzie tam przyjmować, została zasypana pytaniami; odpowiedź na nie przerodziła się w prawdziwy wykład. Widać było, że to nie tylko zawód, ale też pasja... Chciało się słuchać i słuchać.
Na pewno tam wrócę. Największą chęć mam na...   rzęsy :)

                                       *

A dziś wylądowali kosmici.
Teraz już po całej akcji, umyłam okno, uprałam firanki opłukałam kwiaty.
Wysłałam psa do rodziny (jej rodziny) i przyprowadziłam z powrotem.
No i niańczyłam kotkę, który ze strachu wbijała mi pazurki w ramię.
Musiałam też trochę popracować, uwolniłam więc częściowo komputer i biurko z folii, którą zarzucili nań mili panowie.
I już wiem, że nie przeszkadza mi wiertarka oraz kucie w ścianie.
Zdziwiłam się tylko, kiedy nagle wyrosło coś z podłogi pod ścianą. Długa wąska rurka, potem druga. I nie była to tajna aparatura szpiegowska, lecz rurki przewodzące wodę od grzejników, wkładane od dołu z mieszkania piętro niżej.